Ik ben na een relatie van 22 jaar op mijn initiatief gescheiden van mijn man. We hebben 2 kinderen van 14 en 12 jaar. Mijn ex had vrij snel een nieuwe relatie en is met zijn nieuwe gezin in ons huis gaan wonen. Ik woon elders.

Eigenlijk wist ik al langere tijd dat het niet goed ging. Ik stelde me al een tijd voor hoe mijn leven eruit zou zien zonder hem. Het is ongelooflijk dat ik het 20 jaar heb volgehouden. Ik heb mezelf jarenlang voor de gek gehouden. Ik ben eigenlijk nooit verliefd op hem geweest. Passie heb ik ook nooit gevoeld. Ik heb het gewoon laten gebeuren. De laatste jaren begonnen echt op te breken. Ik wist, er moet meer zijn in dit leven, mijn leven. 

Ik was in de veronderstelling dat een verhuizing naar mijn droomhuis mij wel zouden voeden en me zou gelukkig maken. Het bleek uitstel van executie. 

‘Het is zwaar zelf het hoofd boven water te houden.’ 

Vanaf het moment dat de kogel door de kerk was ontdekte ik dat ik veel meer kon dan ik me ooit had voorgesteld. Alles regelde ik zelf. Ik moest wel, wilde de controle weer over mijn leven hervinden. Ik liet mijn emoties niet toe, ging maar door en door. Met mij gaat het altijd goed! Was mijn motto. Op een dag ging het mis, totaal onverwacht. Ouders kwamen in huis om alles op te vangen. Het lukte allemaal even niet meer. Het is zwaar zelf het hoofd boven water te houden. Wat ongelooflijk was dat het gehele dorp mij ook nog eens veroordeelde. Iedereen had zijn mening en moest er iets van vinden. Ik was nou eenmaal vertrokken, hij bleef achter.

In eerste instantie was ik te trots om hulp te zoeken. Ik wilde niet toegeven dat het met mij en ook met mijn kinderen niet goed ging. Uiteindelijk zijn de kinderen mijn eerste drijfveer geweest mij hier overheen te zetten. 

Ik zocht hulp en vond deze. Doordat ik altijd een sprankje positiviteit en vertrouwen heb weten te behouden lukte het mij vrij snel stappen te zetten, en krabbelde ik langzaam weer op. Ik was er weer! Op weg in mijn nieuwe leven. 

Ik kan na 2 jaar wel zeggen dat ik geland ben. Controle over mijn eigen leven zonder de druk van mijn ex. Het leven is verrassender geworden. Ik geniet van de vrijheid. Ik ben nog niet helemaal in balans, maar misschien vind ik dat ook wel prettig. Stabiel en af en toe buiten mijn comfort zone. 

Ik leef vandaag en geniet van wat ik heb en wie ik ben.